Jakość duszpasterstwa można poznać przede wszystkim po duchowych owocach życia religijnego wiernych, nad którymi kapłan sprawuje duszpasterską opiekę.
O naszym życiu religijnym świadczą m. in. :
Znajomość prawd wiary katolickiej i całej nauki Kościoła,
Permanentne dokształcanie się w znajomości prawd wiary, przykazań, moralności chrześcijańskiej i nauczania Kościoła,
Zachowywanie wszystkich Przykazań Bożych,
Modlitwa osobista i udział w modlitwie liturgicznej Kościoła,
Świadome i pobożne korzystanie z sakramentów świętych, i praktyk życia religijnego, a zwłaszcza Mszy św.,
Poważne traktowanie swojej przynależności do Kościoła i obowiązków wobec Kościoła,
Stawanie w obronie wiary i nauki Kościoła Katolickiego, gdy zachodzi tego potrzeba.
Życie religijne umacnia w nas i rozwija stały kontakt ze Słowem Bożym przez czytanie i rozważanie Pisma św. w duchu wiary oraz nauczania Kościoła oraz medytacja nad Słowem Bożym w konfrontacji ze swoim życiem.
>br> Dlatego Kościół po Soborze Watykańskim II obficie zastawia przed wiernymi stół Słowa Bożego w liturgii Mszy Świętej. Ale aby odczytywane i słuchane Słowo Boże było w nas „żywe i skuteczne” (Heb 4, 12) potrzeba duszpasterskiej gorliwości kapłanów w jego proklamowaniu, zwłaszcza podczas kazań, katechez, czy innych spotkań duszpasterskich z wiernymi oraz gorliwego, z wiarą, pokorą, pobożnością i wdzięcznością słuchania tego co przez nauczanie Kościoła Pan Bóg chce nam powiedzieć.
Pomocą w tym głoszeniu i słuchaniu Słowa Bożego może być podręcznik:
„Konkordancja tekstów Słowa Bożego w liturgii Mszy św. w roku liturgicznym”